آخ ای گُلی گم کرده ام می جویم او را
به هر گُل می رسم می بویم او را
آقا، ای ابوالفضل، ای ابوالفضل
مرا جان برادر دیده خون است
به طِفلانت قسم، سجاده خون است
آخه چگونه بُگذرم از تو برادر
سرایِ آسمان ها لاله گون است
آخ حسینم، جانم حسینم
ابوالفضلم برادر، شیر حیدر
جمالت دیده ات غوغایِ خون است
ای برادر ای ابوالفضل
ندیدم پهلوانی بعد حیدر
حریمِ قامت تو لاله گون است
ای ابوالفضل ای برادر ای علمدار
آخ حریمِ قامت تو لاله گون است
یا باب الحوائج، ای ابوالفضل
عمو جانم چگونه می توانم
ببینم صورت تو لاله گون است
علمدارم ولی دستی ندارم
رقیه مَشک آبم غرق خون است
ای حسینم، ای برادر
ابوالفضلم چراغِ دیدگانم
دلیرم ای علمدار، پهلوانم
تو رو بَر دست زهرا می سِپارم
برایِ کوچ تو من داغ دارم
داغ دارم، داغ دارم
ای ابوالفضل
پهلوانم ای برادر

در نظربازی ما بی‌خبران حیرانند
من چنینم که نمودم دگر ایشان دانند

جلوه گاه رخ او دیده من تنها نیست
ماه و خورشید همین آینه می‌گردانند

عهد ما با لب شیرین دهنان بست خدا
ما همه بنده و این قوم خداوندانند

مفلسانیم و هوای می و مطرب داریم
آه اگر خرقه پشمین به گرو نستانند

گر به نزهتگه ارواح برد بوی تو باد
عقل و جان گوهر هستی به نثار افشانند

مگرم چشم سیاه تو بیاموزد کار
ور نه مستوری مستی همه کس نتوانند

چو مجنون میرم از عاشقان نشانه ای کعبه

دل بشکسته را می برم به خانه کعبه

شکایت می برم از تو بر خدای تو

زان همه برای تو تا رسد او به دردم

در آشفتگی با دلی شکسته تر گریه ها کنم

که در اشک که خود قرقه گردم

….

اول میگن یه غمی تو این هوا هست که آدم دلش میخواد آواز بخونه :